W domach o konstrukcji szkieletowej stropy robi się z drewna. Projektuje się je zawsze do konkretnego domu.
Przekroje głównych elementów konstrukcyjnych stropu są uzależnione od ich rozstawu, rozpiętości oraz przyjętych obciążeń. Belki dwuteowe STEICOjoist czy belki z drewna STEICO LVL R w układzie jednoprzęsłowym (czyli belka podparta w dwóch punktach) umożliwiają wykonanie konstrukcji o względnie dużej rozpiętości* . Niemniej mogą pojawić się układy konstrukcyjne wymagające, z uwagi na szerokie rozpiętości i wysokie obciążenia, dodatkowego podparcia belek stropowych – belki dwu-, trzyprzęsłowe. Jako podparcie pośrednie dla belek stropowych mogą zostać wykorzystane wewnętrzne ściany nośne – gdy ściana wewnętrzna nie jest jednak ciągła (lub nie występuje w ogóle), należy wykonać podciąg lub podporę, do czego nadaje się doskonale drewno klejone warstwowo z fornirów LVL R.
Stropy użytkowe
Stropy użytkowe są wykonywane w celu oddzielenia dwóch użytkowanych kondygnacji budynku. W związku z faktem, iż na stropie użytkowym montowane są często wewnętrzne ściany nośne oraz nienośne, konstrukcja stropu użytkowego wymaga przeważnie zastosowania dodatkowych wzmocnień (np. w postaci przewiązek, podwójnych lub potrójnych belek stropowych czy podciągów) w celu przeniesienia obciążeń konstrukcji ścian. Jeżeli ściana wewnętrzna jest mocowana na stropie wzdłuż linii podpartej poniżej na wewnętrznej ścianie nośnej, dodatkowe wzmocnienia konstrukcji nie są z reguły wymagane.
Z uwagi na charakter funkcjonalności stropów użytkowych podczas projektowania konstrukcji przyjmuje się znacznie większe obciążenia stałe i zmienne niż w przypadku stropów nieużytkowych. To z kolei powoduje konieczność zastosowania wytrzymalszych przekrojów drewna lub/i węższych rozstawów pomiędzy belkami. Poza funkcją nośną strop użytkowy musi zapewniać także odpowiedni poziom izolacyjności akustycznej pomiędzy kondygnacjami. W tym celu pomiędzy belkami stropowymi umieszcza się maty izolacyjne z włókien drzewnych o grubości 100–120 mm. Maty muszą ściśle przylegać do powierzchni belek stropowych, tak aby nie tworzyły punktowych mostków akustycznych. Na powierzchni płyty usztywniającej strop układa się natomiast warstwę akustycznej izolacji podpodłogowej.
Stropy nieużytkowe
Stropy nieużytkowe nie wymagają przeważnie stosowania dodatkowych wzmocnień konstrukcji, gdyż nie przenoszą tak wysokich obciążeń jak stropy użytkowe. Dodatkowe wzmocnienia, np. w formie podciągu, stosuje się raczej w celu zamierzonego zmniejszenia odległości pomiędzy podporami belek stropowych, aby zmniejszyć ich wymagany przekrój lub w celu przeniesienia ewentualnych obciążeń wynikających z zastosowania elementów podpierających konstrukcję dachu (np. słupy podpierające). Z uwagi na nieużytkowy charakter poddasza bardzo czę- sto przestrzeń pomiędzy legarami stropu wypełnia się cał- kowicie materiałem termoizolacyjnym – zwłaszcza w przypadku budynków parterowych. Wówczas to płaszczyzna stropu pełni funkcję zewnętrznej powłoki izolacyjnej budynku. W takim przypadku warstwę uszczelniającą/ paroizolacyjną należy bezwzględnie umieścić po wewnętrznej stronie stropu, dbając o szczelne i ciągłe połączenie z paroizolacją ścian. Przedstawiony wariant redukuje kubaturę ogrzewanego powietrza w budynku, a ponadto zbędne jest wykonanie termoizolacji dachu, co wpływa pozytywnie na bilans ekonomiczny całej inwestycji.
